Na een goede nacht in het riante bed van het hotel in Parksville, ook nog een ontbijt in het hotel.

Daarna werd alle bagage weer opgeladen op de bagagetrolley en naar de auto gebracht waar alles weer gemakkelijk in verdween.

Daarna op weg naar Telegraph Cove. Even wat verwarring omdat er ook een Telegraph Cove bij Victoria bleek te zijn, waardoor de navigatie van de auto ons de verkeerde kant op wilden sturen, maar Google Maps gaf gelukkig de goede richting aan en daarna ging het goed. Er waren maar weinig wegen die kant op, en we kwamen onderweg niet veel dorpjes of huizen tegen. Wel veel waarschuwingen voor elken, maar die lieten zich weer niet zien onderweg.

Even een tussenstop gemaakt voor koffie, en kwamen bij toeval terecht in Campbell river waar we over 2 dagen weer naar toe gaan. We hebben bij Tim Hortons de koffie gedronken met wat lekkers, (deze keten komen we heeel vaak tegen onderweg en in stadjes; en ze hebben goede Wifi!!), en daar zat een van hun medewerksters aan een tafeltje een koffie te drinken. Petje op, koptelefoon op het hoofd en telefoon in de hand. Blijkbaar had ze muziek op, want opeens bewoog ze heftig heen en weer. Het was hilarisch om te zien. Haar hele bovenlichaam ging heen en weer. Ze had ook nog een beertje op de tafel staan, en die gaf ze ook een beetje koffie!

Daarna door naar Telegraph Cove, waar we rond 14.30 uur aankwamen. We hebben hier 2 suites naast elkaar met uitzicht op de haven. Een zeer pittoresk plaatsje. Alles is via de vlonders te bereiken, en het geheel lijkt een openluchtmuseum. Maar we zien ook authentieke vissers rondlopen

In de middag nog heerlijk op het terras wat gedronken en heerlijke chickenwings gegeten bij de “killer whale”. Het enige restaurant hier, maar super gezellig personeel en heerlijk eten.

We hebben ook nog 2 zeeotters gezien die in de haven op de steigers een paar flinke zalmen aan het verorberen waren.

De andere dag moesten we vroeg op: om 6.30 uur verzamelen voor de grizzly expeditie, maar dat was maar op 2 minuten lopen van onze suite.

We kregen nog een ontbijt in de vorm van een cup cake, een bakje yoghurt en koffie. Helaas regende het behoorlijk, en schuilend onder een afdak hebben we dit naar binnen gewerkt. We hebben ook een regencape te leen gekregen, en die hadden we ook wel nodig.

Rond 7.30 uur voeren we af. We moesten eerst 2 uur varen, en daar gingen we over op open bootjes die minder lawaai maakten, en waarbij we met een trapje op een verhoging konden staan.

Ronald en ik hadden een beetje pech in de boot, want wij zaten achterin op een zeer krap bankje. We kregen ook niet veel mee van het verhaal wat Kelly vertelde, maar begrepen wel hoe we het verschil konden zien tussen een grizzly en een zwarte beer.

Gelukkig hield de regen even op toen we met het open bootje op een plek arriveerden waar de grizzlys waren: we konden er 2 goed zien, en 2 andere grote met 2 (of 3) kleintjes konden we vanaf de verhoging zien. Zij waren wel ver weg. Het was erg lastig om foto’s te maken omdat het bootje steeds heen en weer schommelde. Maar wij zijn tevreden met het resultaat.

Daarna weer even terug naar de boot voor een lunch. Ondertussen kwam de regen weer met bakken uit de lucht, vandaar dat het beter was om de lunch in de boot op te eten. We kregen ieder een zak met daarin een wrap, een zakje met gesneden kip, een tupper met rauwkost en een bakje humus.

Het was bijna ondoenlijk om dit zelf klaar te maken. Zittend op het smalle bankje met een rugtas bij je voeten, een fotocameratas op schoot, een reddingsvest om en dan nog de zak met de lunch. Er was geen ruimte om iets neer te leggen. Op één hand hield ik de wrap; maar mijn hand was helaas niet groot genoeg om deze helemaal op mijn hand te houden, waardoor het plekje waar ik de kip, groente en humus op moest leggen maar heel klein was. Bij het bestek kon ik niet, dus de humus maar met de vingers er op gesmeerd en zo goed en kwaad als het kon, ook dit weer naar binnen gewerkt. Maar het smaakte prima.

Daarna gingen we weer met de open boot terug om de grizzlys te zoeken, maar er was er nu maar 1, en heel ver weg. De andere grizzlys waren blijkbaar ook gaan lunchen.

Op de terugweg naat Telegraph Cove zagen we ook nog 3 of 4 orka’s die op een zeehond aan het jagen waren, tot ze hem blijkbaar gevangen hadden en ze weggingen.

Ook nog 2 bultrugwalvissen gezien; een prachtig gezicht. Het was in de middag inmiddels beter weer geworden: het was droog, de wolken waren gehalveerd en het zonnetje piepte er lekker tussen door. We konden nu ook van het uitzicht genieten, want in de ochtend hadden we niet veel kunnen zien door de regen en de laaghangende bewolking.

De hele excursie duurde 9 uur, en waren blij toen we weer terug waren in Telegraph Cove, en gingen meteen weer even naar de Killer whale voor een drankje om op te warmen. Daarna droge kleren aan en opwarmen.

Toen we in de avond weer naar de killer whale liepen om te gaan eten, was het weer aan het regenen en werd mijn 2^e paar schoenen nat. Nu moet het mooi weer gaan worden, want nu heb ik alleen nog open schoenen om te dragen tot de rest droog is. Maar de voorspellingen zijn goed, want dit was de slechtste dag. Het blijft verder droog (als het goed is), de temperatuur voorspellingen zijn rond de 18 graden.

Nog een nachtje hier, morgenochtend nog even naar het walvismuseum en daarna weer door (of eigenlijk terug) naar Campbell river.

Ps de internet verbinding is hier belabberd. Hopelijk in Campbell river weer beter.