Vanmorgen met z’n tweeën een superheerlijk ontbijt genoten bij “Paul” een tentje verderop, terwijl Harry en Inge even het ontbijt oversloegen en de auto gingen inleveren.

Daarna zijn we meteen even doorgelopen naar de haven en genoten van de mooie gebouwen, en raakte ik lyrisch van de mooie reflecties. Ik bleef maar klikken…

Daarna met Harry en Inge koffie gedronken op een terrasje, en daarna naar Stanley Park gewandeld.

Hier hadden we een prachtig uitzicht op de skyline van Vancouver, met de hoge gebouwen, het water, de haven, de watervliegtuigen en de bergen op de achtergrond.

In het park stonden ook totempalen, en gelukkig konden we er ook een ijsje eten. Er liepen ook nog 3 wasberen rond, die Ronald goed op de foto heeft gekregen.

’s Avonds wilden we Japans gaat eten. Reserveren konden we er niet, maar als we rond 18 uur er zouden zijn konden we waarschijnlijk wel snel terecht. Maar helaas, het was al helemaal vol en er waren wachtenden voor ons, en de wachttijd was 30 minuten. Daar hadden we niet veel zin in, en gingen naar een andere Japanse tent, die er niet uitzag (weinig aankleding, zoals een snackbar) maar waar het eten wel goed zou zijn. Daar konden we meteen terecht. We kregen water in plastic bekertjes, en wijn hadden ze niet. Bier en mijn sapje moest uit de flesjes gedronken worden, en Inge had een blikje. Borden kregen we ook niet, en er stonden chop-sticks op tafel. Ronald en ik namen een “love boat” voor 2 personen, en Harry en Inge bestelden enkele losse gerechten. Maar de tafel bleek als snel te klein voor alle gerechten van de love boat! Ronald en ik moesten uit de dezelfde schaaltjes eten, waarbij ik een visioen kreeg van Lady en de vagebond! Maar het was erg lekker, en Inge heeft ons gelukkig geholpen om het (niet helemaal) op te krijgen.

Daarna nog even gewandeld om alles een beetje te laten zakken, en nog een heerlijke koffie bij “Paul” gedronken.

Nu nog een nachtje slapen, en dan proberen alles weer in de rugzakken te krijgen! Dat zal weer een uitdaging worden. Inge heeft al een extra tas gekocht om alles mee te nemen.

Lieve mensen dit was het dan. Dank voor jullie meeleven met onze reis en de reacties.

Tot snel in Nederland. Dikke kus, Ronald en Jacqueline