Vancouver Island, Parksville

Vanmorgen weer vroeg op pad om de camper in te gaan leveren. Gisterenavond een poging gedaan om alle zooi weer in te pakken, maar hebben extra bagage (er is nog drank en eten over, dat gaat voorlopig nog mee. De flesjes water drinken we nog wel op)

We maken ons wel zorgen over de auto die we gaan krijgen en of alles er wel in past. Want wij zijn niet de enige met extra bagage en gaan per slot met maar 1 auto verder.

Eerst nog even de tank volgegooid om hem netjes af te leveren (daar gaat weer een kapitaaltje), en vlak ernaast zat Fraserway.

Alle bagage eruit, en dan wachten op inspectie. Hij komt goed door de keuring heen, en krijgt het predicaat: very clean met smiley erachter.

Nu weer wachten op de shuttle naar het vliegveld. Dit keer niet om een vliegtuig te halen, maar om naar Hertz autoverhuur te gaan. Daar hebben we mazzel; er staat op dat moment nog niemand aan de balie en wij zijn de eersten. Blijkbaar komt er daarna een vliegtuig binnen, want de rij vult zich behoorlijk achter Ronald en Harry. Het duurt weer even, maar dan kunnen we op zoek naar “onze” auto, en zijn behoorlijk in onze sas als we die zien. We hebben een “standaard” auto, maar dan wel volgens Canadese maatstaven, want hij is behoorlijk groot. Onze bagage past er gemakkelijk in: daar kan nog best wel wat bij.

Zeer comfortabele stoelen, ook achterin. Navigatie, raam in het dak, kortom de auto is veel meer dan we verwacht of gehoopt hadden. Hier gaan we veel plezier van beleven.

Daarna op weg naar de Ferry. Dat was nog een stukkie tuffen, en we hadden ontelbare stoplichten onderweg. Het schoot niet echt op.

We zouden de ferry rond 16 uur hebben, en zouden ongeveer 3 uur op de boot zitten volgens Ronald. Die had dat thuis uitgezocht.

Maar we hadden weer mazzel, want omdat we vroeger waren, konden we ook de eerstvolgende ferry mee en gingen om 13.45 uur varen. We waren een van de laatsten die aan boord gingen.

Prachtig uitzicht weer, mooi weer en hebben al die tijd boven op het dek gezeten. Ook een hapje gegeten, want als we een overtocht van 3 uur hadden waren we wel aan een hapje toe, en we hadden per slot nog niet geluncht. Maar ook hier weer mazzel want de overtocht duurde maar 1 uur en 3 kwartier. Daarna nog een klein stukje rijden naar Parksville, maar helaas hebben ze hier ook een overvloed aan stoplichten.

We hebben een riante hotelkamer: met 2 queensize bedden, met zeer dikke matrassen (wel 40 cm dik). Wat een overgang na het slapen in de camper. De hotelkamer heeft wel 4 of 5 keer de ruimte die wij in de camper hadden, geen trapje meer op te klimmen, een eigen badkamer die je zonder code binnen kan lopen, heerlijk!

Na een heerlijke douche zijn we het stadje ingelopen; hoewel er hier niet iets van een centrum te bekennen is. Maar zijn langs het strand gewandeld en kwamen daarbij langs een hotel met restaurant en hebben daar heerlijk gegeten en gedronken.

Morgen reizen we weer verder en gaan dan naar Telegraph Cove.

Tot dan.

van Whistler naar Vancouver

Vandaag even na 9 uur vertrokken naar Sea to Sky gondola; en op weg naar Vancouver.

Dat was maar een stukkie van 80 km, een makkie na de lange rit die we naar Whister toe hebben gehad.

Rond half elf gingen met de gondel naar boven, en namen boven eerst even een bakje koffie met een chocolade cupcake. Daarna genoten van het uitzicht en over de hangbrug gelopen. Daar eerst de spiritloop gewandeld, en aansluitend de wonderworldloop.

De dieren lieten zich niet zien, behalve een eekhoorn, maar wel genoten van de omgeving.

Daarna weer met de gondel naar beneden, nadat we eerst nog even in de giftshop hebben rondgekeken en ik een berenbel heb gekocht. Hij rammelt lekker!

Rond 13. 15 uur reden we weer verder voor het laatste stuk naar Burnaby Cariboo park.

Een grote camping, met ontzettend veel plaatsen, maar het lijkt meer op een parkeerplaats dan een camping. We hebben niet veel ruimte: onze luifel zit tegen de heg aan die ons scheidt van de buren.

Ook hier zien we weer de gigantische grote campers en caravans.

Verder is er een zwembad waar we even in gezwommen hebben, en wasserette (maar alles is al gewassen), een game- en fitnessruimte (geen behoefte aan).

En we hebben een goede internet verbinding, waardoor het lukt om een aantal foto’s te uploaden.

Vanavond gezamenlijk gegeten en zoveel mogelijk de restjes opgemaakt, want dit wordt onze laatste nacht in de camper. Morgen gaan we hem weer inleveren en gaan we met 1 auto verder.

We gaan ons huisje missen, het is inmiddels zo vertrouwd geworden. Alles heeft zijn plekje en we hebben alles binnen handbereik. Dat zal weer wennen worden, als je weer in de rugzak moet gaan graven naar een shirtje o.i.d.

Het volgende verhaal wordt het 2e deel van de vakantie: Vancouver island, met verblijf in hotels.

Tot dan!

Whistler

Dinsdag rond 9 uur hebben we Clearwater weer verlaten voor een lange tocht naar Whistler.

Onderweg enkele stops om te tanken, fruit en gerookte zalm in te slaan en om foto’s te maken op mooie plekjes langs de route.

We hebben het landschap behoorlijk zien veranderen: we verlieten de Rocky’s en het landschap werd heuvelachtiger. Na Kamloops waren er bijna geen bomen meer, en zag alles er erg droog uit.

We zagen een hele lange trein: we hadden al gehoord dat deze wel 2,5 tot 3 km lang konden zien, en zo een zagen we onder andere rijden aan de overkant van een meer.

Ook gingen we een keer onder de spoorlijn door waar een trein overheen reed. We konden het begin en het einde van de trein niet zien, zo lang was ie. Ze rijden niet erg snel.

Het landschap bleef steeds veranderen, en hadden prachtige vergezichten met heuvels, rivieren, meren en canyons.

Bij Fountainlake even gestopt voor een fotomomentje en later ook bij Duffey lake park.

Na Lilloeet ging het met flinke bochten en hellingen tot 15% naar beneden. (volgens Harry hebben we 13000 bochten gehad!), We hebben onze oren gevoeld!

Rond half vijf kwamen we aan op de camping. Deze is groot en voorzien van alle gemakken die je maar kunt bedenken, maar we staan hier niet naast elkaar. We moeten wel 100m naar elkaar toe lopen. Na het nuttigen van een glaasje bier en wijn, zijn we lopend naar het stadje gegaan, want we moesten toch ook nog een beetje beweging hebben die dag en kwamen uit in een Olympisch dorpje wat erg gezellig was, met winkeltjes en eettentjes. Een bruisend avondleven.

We hebben heerlijke zalm gegeten, en daarna nog even boodschappen gedaan en weer terug gelopen. Daarna was het weer genoeg voor die dag.

Vandaag hadden we een rustdag. Althans, geen excursies en de hele dag om zelf in te delen. Ronald en ik waren al vroeg wakker, tussen half 7 en 7 uur (dat is hier een gewoonte, misschien omdat we ook al vroeg in bed liggen).

Dus gingen we na het ontbijt en de koffie even de was doen op de camping. Terwijl de was draaide konden we even douchen, even in het zonnetje zitten wachten en toen de was in de droger gestopt.

Ronald ging met Harry en Inge hardlopen, en ik ging even later de was uit de droger halen en heb heerlijk in het zonnetje een boek zitten lezen. Dat was toch veel aantrekkelijker dan op pad gaan met een fotocamera. Het was veel te warm naar mijn idee om actief te zien, het was per slot ook boven de 33 graden.

In de middag hebben we met z’n viertjes de gratis bus naar het stadje genomen om te shoppen, en hebben een superheerlijk ijsje van Cows gegeten. We hadden allen 2 scoops, maar 1 scoop staat gelijk aan 2 bolletjes ijs in Nederland, dus we hadden er een hele kluif aan. Maar ze waren bijzonder lekker. Daarna een terras opgezocht om wat te drinken. We hadden een hele gezellige ober, die alvast wat drankjes voor ons op “happy hour” tarief afschreef. Nog wat calamares en nanchos erbij, en we hoefden in de avond niet meer te eten.

Vol maar voldaan hebben we de bus weer teruggenomen naar de camping, Het was wel even zoeken of de bus nog wel reed, maar gelukkig was er een andere lijn die ook langs de camping kwam, want veel puf om nog 2,8km terug te lopen hadden we niet meer.

Vanavond weer de laatste overnachting op deze camping, en dan gaan we naar de laatste overnachting bij Vancouver, maar onderweg nog een excursie: de sea to sky gondola, maar dat wordt een ander verhaal. Tot dan!

Clearwater; Rainbow Falls tour.

Vanmorgen om 9 uur vertrokken naar Wells Gray park voor een excursie met een boottocht. De rit ging het eerste stukje nog over asfalt, maar ging al snel over in een onverharde gravelweg. Wat een kabaal geeft dat in de camper! We hadden het gevoel dat al het servies onderhand wel stuk was gegaan, zo'n gekletter gaf het. Maar dat veel mee, alles was nog heel. Alleen het kastje in toilet zwaaide af en toe open (daar was de magneet niet tegen bestand) en vielen er was toiletspulletjes uit, en dan viel hij weer even op slot.

We gingen ook nog een houten brug over, over een rivier met snelstromend water, waarvan we dachten “als die het maar houdt!” Maar het ging goed. Het was 1 lange weg, veel bomen, langs het water en je komt verder niets tegen dan alleen een paar uitkijkpunten.

We arriveerden om tijd bij de campground waarvan de boten zouden vertrekken. Nog even een paar schoenen gewisseld, want we gingen ook een stukje hiken naar de waterval.

We gingen met 2 boten op weg, wij hadden een vrolijke jonge kapitein die ons onderweg wat vertelde over de rotsformaties en watervallen die we onderweg tegen kwamen.

We voeren over de Clearwater Lake, en via een smal riviertje waar hij flink moest slalommen omdat het water laag stond, kwamen we op het Azure Lake wat zijn naam eer aan deed.

Onderweg was nog een plek waar gelegenheid was om van de rots af in het water te springen, van 40 m hoogte af, in water van 6 graden Celsius, maar niemand voelde zich daartoe geroepen en voeren we lekker verder.

We stopten op een prachtig idyllisch strandje, waar vandaan we op weg gingen naar de Rainbow Falls. De deed zijn naam eer aan, want door het opspattende water waren inderdaad 2 regenbogen te zien. Met een klein groepje nog verder omhoog gegaan, wat nog behoorlijk klimmen was. Voor de insiders: het deed even denken aan de pinnacles in Borneo!

Maar een prachtig gezicht en mooie foto’s gemaakt. Toen we weer terug waren op het strandje stond de lunch al klaar: heerlijk belegde broodjes met een stukjes gerookte zalm. Zalig.

Daarna konden we nog even gaan kanoën op het meer. Ronald en ik spotten daar onze eerste beer! Die liep aan de waterkant naar ons te kijken, waarop Ronald met de kano naar achteren ging.

Daarna nog even naar de waterval gepeddeld en toen weer terug naar het strandje.

Daar waren ze alweer iets lekkers aan het maken: smörres (althans zo noemden ze het); een stukje toast, met Nutella, daarop een marshmallow die we zelf konden roosteren, een beetje slagroom en blauwe bessen. Dat werd weer afgedekt met toast en Nutella. Heel lekker.

Als klap op de vuurpijl kwam de beer ook nog even langs, snoepend van de bessen die daar aan de struiken groeiden. Maar hij bleef in de bosjes en kwam niet het strand op. Hij liep wel even langs het toilet waar op dat moment gelukkig niemand op zat.

We kwamen meerdere Nederlanders tegen die ook bij Doets hadden geboekt (sommige ook al in 2019!), en bijna dezelfde reis maakten als wij. Wie weet komen we hen nog vaker tegen de komende weken!

Op de weg weer terug brak de hendel af van een van de motoren, en moest deze even door onze McGyver kapitein provisorisch gemaakt worden d.m.v. een soort waterpomptang die vervolgens als hendel werd gebruikt.

Hij stuurde de boot aan met 2 handen, en met zijn knie bediende hij het stuur, maar hij bracht ons prima terug.

Het was erg gezellig met de groep en de 2 kapiteins die leuke anekdotes konden vertellen.

Dit was een dag met een sterretje. Onvoorstelbaar mooie omgeving, heerlijk rustig (geen Jappies of Chineesjes). En de eerste beer!

Op de terugweg naar de camping nog even gestopt bij Bailey's chute, want daar konden we de zalmen tegen de stroming in zien zwemmen bij rotspartijen in het water, en we hebben ze gezien. Wat een kracht moeten die vissen hebben, want de stroming was behoorlijk sterk. En.. ik heb er een op de foto kunnen vangen!

Morgen weer een lange rit voor de weg, want we gaan op weg naar Whistler.

457km te rijden, en duurt ongeveer 6,5 uur. Hopelijk hebben we dan ook weer WIFI.

Het uploaden van foto’s is trouwens een crime: lukt niet goed met de goede WIFI van de camping, en ook niet met mijn buitenlandbundel. Dat houden jullie tegoed.

Jasper, skytram en Maligne canyon.

Vrijdag stond er een ritje met de Jasper skytram gepland: een ritje met de kabelbaan naar boven.

Daar boven een prachtig uitzicht over Jasper en konden de camping zien liggen. Boven nog een hike gemaakt van ruim een kilometer, maar het ging behoorlijk steil omhoog. Maar het was de moeite waard.

Daarna naar het stadje om te gaan lunchen, shoppen, boodschappen doen en weer terug naar de camping om nog even te genieten van het mooie weer.

Nog even naar de rivier gelopen, (we staan vlakbij de rivier) en daarna weer terug om te gaan eten.

In de nacht van vrijdag op zaterdag veel regen, en die hield pas rond 10 uur op.

Harry en Inge gingen de was doen in Jasper, Ronald en ik vertrokken later om de Maligne canyon te gaan lopen.

Harry en Inge zagen nog elken lopen op de camping en op de weg naar Jasper, maar die hebben wij helaas niet gezien.

De canyon was prachtig! (een tip van Manita en Else die hier al eerder geweest waren, en het was een supertip!)

Het was behoorlijk druk op de parkeerplaats. Overal stonden auto’s te wachten tot er weer iemnad wegging, en na 3 rondjes gereden te hebben zijn we naar een alternatieve parkeerplaats (overflow parking) gereden. 700 meter verderop, en daar was volop plek.

Het was behoorlijk druk in de canyon, veel foto’s gemaakt en we zijn tot de 5^e brug gelopen (voor insiders, die weten wat we daarmee bedoelen). Helaas voor ons geen groot wild gezien, ik ben alleen geschrokken van een eekhoorn die over het pad schoot. Maar als je bedacht bent op groot wild, …..

Ongeveer 2 uur gewandeld, en daarna van een heerlijke lunch genoten bij het begin van de canyon. Daarna moe maar voldaan weer terug naar de camping gereden. Geen zin meer gehad om naar het Maligne meer te gaan. De verzadiging van meren begint licht toe te slaan.

Morgen weer op weg naar de volgende lokatie: Clearwater.

Helikoptervlucht, en op weg naar Jasper.

Donderdag vol verwachting op weg naar de heli hiking voor een vlucht met een helikopter.

Eerst het papierwerk invullen (voor de verzekering, dat zij niet aansprakelijk zijn en zo), daarna een briefing en dan even wachten op terugkeer van de helikopter. Dat was een mooi moment voor de dame van heli hiking om ons op de foto te zetten, die wij laten konden kopen. (ook maar gedaan)

Inge ging voorin zitten naast de piloot. We kregen allemaal een koptelefoon op, met microfoon anders konden we elkaar niet verstaan.

En daar gingen we! Prachtig, geweldig!

We mochten kiezen waar we naar toe wilden: een meer, een gletsjer of een waterval. We kozen voor de gletsjer omdat je daar anders niet zo snel komt.

De helikopter landde op een plateau en daar konden we een uurtje rondlopen en foto’s maken.

We kregen ook nog een glaasje pro secco en een snoepje.

Onze gids nam de tijd en kon leuk vertellen.

Op de terugweg ging ik voorin en wat een prachtige ervaring is dat. Een geweldig uitzicht!

Veel te snel waren we weer terug op vaste grond.

Na de helikopter tour gingen we op weg naar Jasper. Onderweg weer prachtige uitzichten op de Iceland Parkway, en af en toe even stoppen voor een mooi uitzicht en een lunch.

We stopten bij de Athabasca gletsjer (even foto’s gemaakt), en daarna weer door tot de Sunwapta waterval. Ook daar even de benen gestrekt, en foto’s gemaakt. Later kwamen we ook nog even bij de Athabasca waterval.

Wij arriveerden door de vele stops onderweg later op de camping dan gepland: campground Wapiti.

Hier zien we veel meer tentjes (ook hele kleine), vouwwagens en Nederlands formaat caravans en campers. Vlakbij het toiletgebouw, maar om te douchen moeten we de hele camping over naar de ingang. Maar prima douches!

We werden al gewaarschuwd voor beren en jongen elken, maar deze helaas nog steeds niet gezien.

’s Avonds met z’n vieren Skibbo gespeeld en daarna weer lekker naar bed. Trapje op, want we slapen bovenin.

Banff, lake Moraine en Lake Louise

Banff, lake Moraine en lake Louise

Maandag hebben Harry en Inge zich op het vliegveld laten testen voor Covid, en nu gelukkig alles goed. Ze kregen de kit mee om zelf af te leveren op weg naar Banff.

In de ochtend werden we vanuit het hotel opgepikt door Fraserway om de camper op te halen.

Daar was het al druk: mensen die een camper op kwamen halen en terug kwamen brengen. Jeetje was een campers! En veel!

We kregen uitleg over de camper, snel alle bagage naar binnen en rijden maar. 1^e stop: de supermarkt. Eerst even wat inslaan voor de komende dagen. Daarna de volgende winkel: voor bier en wijn, want daar hoort er natuurlijk ook bij.

Daarna op weg naar Banff, nadat we de Covid-kit ergens hadden afgegeven. Hier konden we al genieten van de mooie omgeving en kwamen de Rocky’s in zicht.

Rond 16.30 uur waren we op de campground: Tunnel drive Mountain court, en daar keek ik helemaal mijn ogen uit. Wat een campers!! Groot!, niet normaal meer.

En als je denkt dat het alleen maar campers zijn; nee hoor, ook caravans. Maar dan wel meer dan 10m lang, met uitschuifbare delen. Dat hebben de meeste campers ook trouwens. Soms lijken de campers en caravans wel op bussen, zo groot zijn ze.

In de avond en nacht regen en onweersbuien gehad, maar dinsdag was het weer droog. Wel erg mistig in de ochtend. We waren weer vroeg wakker, en meteen maar even kijken of we beren zagen toen het licht werd op de camping, maar nee hoor. Helaas.

Dinsdag een mooie wandeling gemaakt door de bossen naar het plaatsje Banff. Een heel leuk toeristisch stadje, waren we heerlijk geshopt en geluncht te hebben met een heerlijk taart nog ter ere van mijn verjaardag.

Het stadje ligt zeer mooi met de Rockys op de achtergrond. We kwamen langs het zeer indrukwekkend Fairmont Banff hotel. Ontzettend groot.

Terug hebben we de bus genomen waar ik voor het eerst (behalve dan ooit een keer op Borneo), senioren korting kreeg. Althans: recht op had, want de buschauffeur had geen kleingeld terug te geven.

Woensdag Banff weer verlaten. We gingen heel vroeg weg om op tijd bij Lake Louise te kunnen parkeren, maar kwamen bedrogen uit. Alle parkeerplaatsen waren vol en moesten toen terug om de shuttle bus te nemen.

Na kaartjes gekocht te hebben (hier kreeg ik echt senioren korting!) namen we eerst de bus naar Lake Moraine. Daar eerst even een bakkie cappuccino en toen naar het meer.

Het was op dat moment nog flink bewolkt. We hadden in de nacht ook nog lichte regen gehad.

Maar ook zonder zonnetje had het meer een mooie turquoise kleur. We hebben erlangs gewandeld en heel veel foto’s gemaakt. Na de wandeling nog even de rots op om een nog mooier uitzicht te hebben op het meer. Fantastisch!! De bewolking was gelukkig veel minder geworden.

Daarna weer met de bus naar het volgende meer: lake Louise. Heel mooi met de gletsjer op de achtergrond, maar iedereen stond op de vlonder naast elkaar om foto’s te maken.

Wij waren hier al snel klaar. Na enkele foto’s waren we er unaniem over eens dat voor ons Lake Moraine veel mooier is dan Lake Louise.

Daarna door naar de volgende overnachtingsplaats in Nordegg. Wat was het weer mooi onderweg!

Prachtige uitzichten, mooie rotspartijen, meren, etc.

Weer op zoek naar wildlife, maar meer dan eekhoorntjes hebben we niet gezien.

De camping in Nordegg is “back to basic”. Dit keer geen “hook up” (=elektra), “citywater” (=drinkwater), en geen rioolafvoer.

Alleen toiletten, geen douches. Maar dat is voor een keer niet erg, we blijven hier maar 1 nacht.

Morgen gaan we een helikoptervlucht maken. Maar dat wordt een ander verhaal.

Calgary

Vertrek van Amsterdam naar Calgary.

Vanmorgen met de bus en de trein naar Schiphol gegaan, waar we om 8.30 uur aankwamen.

Snel naar vertrekhal 2 waar Harry en Inge net hun bagage al hadden afgegeven. Wij konden hier ook meteen doorlopen, waardoor we al snel de ruimbagage konden droppen.

Toen door naar de security, en daar waren we om 9.15 uur ook al doorheen.

Paspoortcontrole ging ook redelijk snel. Op naar de koffie en taxfree shoppen.

Verder ging alles prima, vertrokken redelijk op tijd, en waren om 13.30 uur (ongeveer) in Calgary. Daar ging ook alles redelijk vlot.

Harry en Inge ontvangen via de mail een bericht dat ze zich moesten laten testen op Covid. We wisten dat dit mogelijk was, dat hadden we van te voren al gelezen, maar zij waren de pineut. Zij gingen weer terug naar het vliegveld, testen halen, op de kamer de test doen onder begeleiding van een online nurse, maar alles zat tegen. Ze zijn 2 uur ermee bezig geweest en helaas lukte het maar niet alles zoals voorgeschreven te doen. De barcode op hun testen klopten niet etc.

Nu moeten ze vanmorgen weer terug naar het vliegveld, laten zich daar testen, en moeten zelf de testen ergens naar toe brengen om het te laten onderzoeken. Een heel gedoe allemaal.

Momenteel veel moeite met het tijdverschil. We gingen om 21 uur Canadese tijd slapen (= 5 uur AM Nederlandse tijd)

We gaan zo ontbijten, en later de camper ophalen. Hopelijk gaat het vandaag met de Covidtesten goed voor Inge en Harry, en zijn zij op tijd weer terug om de camper op te halen.

Toen ik vanmorgen wakker werd, waren er heel veel Whats app berichten binnen gekomen omdat ik vandaag jarig ben. 65 jaar! Vroeger moest je met deze leeftijd met pensioen, maar nu mag ik nog 2 jaar langer werken ;)

Veel liefs van Ronald en Jacqueline